رزینهای فنولیک از واکنش فنل و فرمالدهید تولید شده و براساس نسبت مولی مواد اولیه و نوع کاتالیزور، به دو گروه رزول و نووالاک دسته بندی می شوند. رزینهای فنولی که بر پایه کاتالیزور قلیایی هستند، اصطلاحاً رزول نامیده می شوند. این رزینها بیشتر در تولید مواد ساینده، ساخت فراورده های دیرگداز، به عنوان ماده نسوز در تولید آجرهای کربن- منیزیت، به عنوان چسب در تولید انواع قطعات چوبی و عایقهای الکتریکی، انواع چسبهای صنعتی غیرهواخشک و تولید لاک انواع قوطی استفاده می شود. رزینهای فنولی که بر پایه کاتالیزور اسیدی هستند، نووالاک نامیده می شوند و در تولید مواد مقاوم در برابر سایش (سنگ برش و ساب)، لنت ترمز، چسب کفشک، انواع نمدهای صنعتی، صنعت ریخته گری و تولید ماسه های رزین دار استفاده می شود.