رزین های اکریلیک پایه آبی

۱۴۰۱/۶/۱

تاریخچه

پلیمر های اکریلیک برای اولین بار در سال1880 توسط شیمیدان سوئیسی Georg W. A Kahlbaum تهیه شد. در سال 1901 در آلمان Otto Röhm کار سنتز اکریلات خود را در محصولات پلیمریزاسیون اسید اکریلیک شروع و در سال 1915 به ثبت رسانید.

رزین های آکریلیک محصول پلیمریزاسیون اسیدهای آکریلیک ، متاکریلیک و مشتقات آنها می باشد و مقاومت شیمیایی و فتو شیمیایی خوبی از خود نشان می دهند. سه عامل دمای انتقال شیشه (Tg) ، میانگین وزن ملکولی پلیمرها و توزیع وزن ملکولی بر خواص رزین (ویسکوزیته – پراکندگی) و همچنین به دست آوردن محصول نهایی (سختی – انعطاف پذیری آن) تاثیر داشته است. تفاوت اسید متا اکریلک با اسید اکریلیک در این است که در اسید متا اکریلیک گروه متیلی، به جای اتم هیدروژن، گروه متیل نشسته است.

ساختار رزین اکریلیک

رزین های اکریلیک را می توان به رزین اکریلیک پایه آبی و رزین اکریلیک پایه حلالی دسته بندی نمود. رزین های اکریلیک پایه آب خود به دو دسته رزین های اکریلیک امولسیونی (معلق در آب) و رزین های اکریلیک محلول در آب طبقه بندی می-شوند.

water based Acrylic resin

متا اکریلیک اسید                                 اکریلیک اسید

  • رزین های اکریلیک پایه آب

رزین های امولوسیونی، در آب به صورت معلق در آمده و با آب رقیق می شوند و معمولاً با چند ماده کمکی همچون ضد کف، غلظت دهنده و امولسیفایر همراه هستند. همچنین این رزین ها مقاومت شیمیایی کمتری نسبت به رزین های اکریلیک حلالی دارند. رزین های اکریلیک بر پایه آب می توانند به راحتی در آب حل شوند، اما رزین های بر پایه حلال، در حلالی خاص و یا مخلوطی از حلال ها، حل می گردد.

قابلیت بالای رزین برای در بر گیری انواع فیلرها که به دلیل قدرت ترکنندگی بالای آن است، به همراه خاصیت الاستیسیته مناسب آن، باعث شده است تا این محصول به عنوان ماده پایه برای تولید انواع پوشش های عایق سفید بام، عایق بتن، عایق رطوبتی پشت بام، مالت های ساختمانی، چسب کاشی، پوشش های انعطاف پذیر و آب بند و نیز بر روی انواع سطوح گچی، سیمانی، بتونی و دیگر بسترها در محیط داخل و خارج ساختمان مورد استفاده قرار گیرد. فیلم حاصل از این محصول شفاف، انعطاف پذیر، بدون ترک خوردگی، با مقاومت بسیار بالا در برابر آب و دارای چسبندگی سطحی می باشد. این رزین ها مقاومت شیمیایی کمتری نسبت به رزین های اکریلیک حلالی دارند.

از جمله ویژگی های این رزین ها می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

    • انعطاف پذیری بالا
    • عدم تغییر رنگ در اثر مرور زمان
    • چسبندگی بسیار بالا

رزین های اکریلیک پایه آب در بسیاری از صنایع کاربرد دارند و به علت دوستدار محیط زیست بودن، جایگزین بسیار مناسبی برای تعداد زیادی از رزین های پایه حلالی می باشند.

از کاربردهای این رزین می توان به تولید رنگ ترافیکی سرد، رنگ های صنعتی، رنگ های ساختمانی، پوشش های مخصوص چوب و عایق های رطوبتی، صنایع نساجی، صنایع چسب و کاغذ، صنایع ساختمان، صنایع شوینده، صنایع آرایشی و بهداشتی، صنعت چرم و … می باشد.

water based Acrylic resin
  • رزین های اکریلیک امولسیونی، لاتکس

یکی از انواع رزین های اکریلیک امولسیونی، لاتکس ها می باشند. لاتکس با تبخیر آب می تواند فیلم های مقاوم و با ماندگاری بالا تولید نماید. به منظور افزایش انسجام و مقاومت فیلم ساخته شده، دمای انتقال شیشه ای پلیمر باید زیر دمای تشکیل فیلم باشد تا تغییر شکل ذرات و انتشار مولکول های پلیمری فراهم شود. در نتیجه حداقل دمای تشکیل فیلم یک عامل مهم در هنگام انتخاب یک امولسیون اکریلیک است. این ماده در صنعت پوشش به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. از کاربرد های دیگر لاتکس می توان به استفاده در ساخت آکواریوم ها، صفحه نمایش گوشی های تلفن همراه، وان های حمام و … اشاره نمود. علاوه بر این، ماده فوق در ساخت رنگ های آکریلیکی نیز کاربرد دارد. لاتکس در تهیه محصولاتی که نیاز به دوام و همچنین انعطاف پذیری بالایی دارند مانند ماسک، لاستیک و غیره مورد استفاده قرار می گیرد.

Water based Acrylic resin
مطلب قبلی
کاربرد رزین در صنعت چوب
مطلب بعدی
تاثیر انواع حلال بر خشکایی رزین آلکید